De rol van Europa

De komende Europese verkiezingen worden met veel scepsis tegemoet getreden. Gevoed door de uitlatingen van Wilders en diverse anti-Europa partijen zien veel mensen Europa niet meer zitten. Zelfs de economen zijn het er niet over eens of de euro nog wel bestaansrecht heeft. Zijn we niet gewoon op zoek naar onze rol als Europa?

Alsof de Koude Oorlog weer helemaal terug is, worden op het  Oekraïense grondgebied de machtsverhoudingen in de wereld weer eens getest. Met aan de ene kant de VS met Barak Obama aan het hoofd en aan de andere kant Vladimir Poetin die in Rusland al jarenlang de touwtjes in handen heeft. En dat met Europa er tussenin.

Vanuit ons perspectief is Poetin, de machthebber van de voormalige Sovjet Unie, niets meer en niets minder dan een autocraat in een democratisch jasje. Dat hij ‘legitiem’ herkozen is roept al veel vraagtekens op. Iedereen kon zien dat Poetin zijn vazal Dmitri Medvedev even tijdelijk in het zadel had gezet als president om na diens termijn gewoon weer zelf verder te regeren. Wij kunnen ons dat niet voorstellen en ons daar boos over maken, maar het helpt niets. Ieder volk krijgt de leider die het nodig heeft.

In het Vrije Westen begrijpen wij eigenlijk totaal niet wat het inhoudt om in een communistisch regime te leven. Burgers die opgegroeid zijn met controle van bovenaf, die niet geleerd hebben zelfstandig te denken en te handelen, die geleerd hebben om angst te hebben voor de machthebbers, zij weten niet beter. Alleen de burgers van de voormalige Sovjetstaten en Oost-Duitsland weten wat dat betekent. De Russische burgers zien Poetin, zij zien Rusland en zij willen net als de VS het machtigste volk ter wereld zijn. Toch?

Je kunt je serieus afvragen wat de rol van de VS is. Klopt het wel dat de VS omwille van de democratie overal ter wereld zijn stempel op wil drukken? Klopt het wel dat de VS ingrijpt als het ergens niet goed gaat in de wereld? De problemen in de Oekraïne spitsen zich toe op de Krim maar laten haarfijn zien dat ingrijpen door het buitenland niet altijd de juiste weg is. Het merendeel van de bevolking van de Krim is pro-Russisch en wil helemaal geen inmenging door de VS of de VN.

Maar de belangen van de Oekraïne zijn groot. Dat er meer achter zit dan alleen de rechten van de burgerbevolking blijkt uit de duikvlucht die de beurskoersen begin maart hebben gemaakt en de stijging van de gasprijzen. Draaien niet alle conflicten altijd om grondstoffen en energie?

Tja wat moet je dan als eerzame burger levend in het Westen in luxe en vrijheid? Heeft stemmen voor de Europese verkiezingen nog wel zin? Doet Europa er eigenlijk wel toe? De conflicten in Oekraïne laten zien dat stemmen wel degelijk zin heeft, want alleen als wij, de burgers van Europa, onze steun betuigen aan Europa, geven we het Parlement de macht die het nodig heeft om de stabiliteit in de wereld te bevorderen. Wij kunnen als individuele landen (zeker zo’n klein land als Nederland) niets bereiken in ons eentje.

Of we nu willen of niet Europa maakt deel uit van het conflict tussen Oost en West. We kunnen hierin een belangrijke rol innemen. Door te tonen dat we eensgezind zijn laten wij zien dat Europa krachtig is. Alleen daarmee kunnen we in dit conflict respect afdwingen van Rusland. Als een krachtige partner kan Europa de rol van bemiddelaar innemen en eensgezindheid bevorderen in het Europese continent.

En wat kunnen we verder leren uit dit conflict? Dat we nog altijd veel te afhankelijk zijn van de dominantie van bepaalde naties die grondstoffen bezitten die wij zelf niet of te weinig hebben. Daarom moeten we naast onze bemiddelende rol eensgezind investeren in alternatieve energiebronnen, want zonder energie geen leven.


Meer teruglezen over het conflict, lees hier.