Werken met gevoel

Bedrijven zijn enorm druk. Probeer maar eens iemand te bereiken. En als je eenmaal iemand te pakken hebt krijg je niet direct antwoord want het moet eerst intern besproken worden. En de verantwoordelijke collega is net op vakantie of werkt de hele week thuis. Kortom waar is de actie gebleven en onze bereidheid om zelf beslissingen te nemen?

Het lijkt wel of we verstard zijn door de kredietcrisis. Bedrijven zijn nog steeds bezig met interne kwesties. Een vriendin van mij werkt bij een grote financiële instelling en zit midden in een veranderingsproces. Haar aan de telefoon krijgen is niet makkelijk. Ze heeft het te druk met intern de mensen aansturen, iedereen tevreden houden, de ophanden zijnde reorganisatie, zaken regelen, overleg voeren en nog zowat. Het heeft zelfs een weerslag op haar privéleven. Als ik vraag waar het probleem zit weet ze het zelf eigenlijk niet. Ik bespeur een gevoel van angst.

Zelf heb ik ook jaren in dergelijke bedrijven gewerkt. Pas als je daar uit bent zie je wat er mis is aan die grote, logge, bureaucratische organisaties. Doorgeschoten in het beheersbaar houden van fusies en overnames, waardoor een ‘kind met een waterhoofd’ is ontstaan. Aan elkaar geknoopte informatiesystemen verworden tot spaghetti waar geen betrouwbare informatie meer uit naar voren komt. Waardoor er weer een controle- en een managementlaag omheen gezet moet worden. Waar reorganisaties jaarlijks plaatsvinden en de machtsspelletjes en onzekerheid de angstgevoelens in de hand werken.

Bureaucratische thuiszorg

Veel bedrijven zitten verstrikt in procedures, regels, de eigen ondoorzichtigheid en de bureaucratische stroperigheid. Niet alleen bedrijven overigens, ook de overheid kan er wat van. Een andere vriendin heeft haar been gebroken en woont alleen. Om te douchen heeft ze hulp nodig, dus belde zij de thuiszorg.

De papierberg die zij thuisgestuurd kreeg was zo immens en de goedkeuringsprocedure zo veeleisend dat ze er maar vanaf heeft gezien. Die paar keer dat ze hulp nodig heeft tot het gips er af is komt ze wel door met wat hulp van buren en vrienden. Wie nu op visite komt wordt direct ingeschakeld als zorgverlener. Ook niet echt de bedoeling, maar toch.

Werkend Nederland kent nog een raar fenomeen. We haasten ons ’s morgens in de bekende file naar het werk om vervolgens op de werkplek een half uur lang onze email te gaan lezen. En dat terwijl alle timemanagementcursussen juist afraden om de dag te starten met het lezen van email. Daarmee storten we ons direct in de waan van de dag en blijft het “echt belangrijke” werk liggen. Maar op de een of andere manier trekt de computer genadeloos en kunnen we onze nieuwsgierigheid niet bedwingen naar wie ons nu weer een belangrijke email heeft gestuurd en wat we nu weer dreigen te missen.

Meer gevoel in het werk
Willen we binnen organisaties een verandering tot stand brengen dan zal vanaf de top iets moeten veranderen. De leiding zal zelf het goede voorbeeld moeten geven. Als de leiders de mensen de ruimte en het vertrouwen geven, worden ze daarmee in hun kracht gezet en zijn ze tot betere prestaties in staat.

Tips voor het topmanagement:
• Door uit te gaan van de kracht van mensen
• Geef mensen de ruimte en de verantwoordelijkheid
• Door het gevoel te verbinden met de ratio, gevoel tonen is geen zwaktebod
• Fouten maken toe te staan, want daar leren we van
• Zelf het goede voorbeeld te geven.

Waarom zijn we toch vaak zo angstig onze baan te verliezen? Zou het niet fijn zijn om dat gevoel van je af te schudden? Uit eigen ervaring weet ik, en velen met mij, dat een baan verliezen niet het eind van de wereld is maar juist de opening biedt naar nieuwe mogelijkheden.
Tips voor alle werkers in organisaties:
• Laten we allemaal weer zelf gaan nadenken
• Doe aan zelfsturing en neem je eigen beslissingen
• Durf verantwoordelijkheid te nemen
• Stop met het denken in hokjes, werk samen
• Haal de angst uit je systeem
• Wees verrassend, doe je werk eens anders.

Deze tips zijn makkelijker gezegd dan gedaan. Maar het voornemen is het begin van de verandering. Ook een belangrijk gegeven is dat verandering van jezelf automatisch leidt tot verandering van de omgeving. Als we nu eens iedere dag beginnen met een klein stapje te zetten dan hebben we op termijn toch een hele afstand afgelegd.